「光から編まれた一輪の花」(作曲者が歌っている歌詞)
静かな思いで霞みがちな影に
独りぼっちで坐っている
静かな思いで霞みがちな影に
独りぼっちで坐っている
昼の最後の光が
空の顔から消えると
濃さ増す黒い影と共に
苦しみの穴に帰る
淋しい心から燃え上がる
裸の炎を私の生きざまに
変えていく
冴えない姿が心から出て宴を始める
私は手に入らないものを探し続ける
探してないものを手に入れる
君は私に愛をくれる
君が求めたものは愛だけではない
失意と嘆きの内に私は終わる
君の野生的な心に私の想いは
私の小さな心は瑞々しい恋に
雅な思いが募り
雅な花に包まれる
孤独の中に自身を見失う
自身の世界を構築する
慈悲深い光で
君の姿を飾る
人々が来るのを待ち
詩を通して
私が気に入られることを願う
生きる望み渇いた感覚が
争うことなく忠告も受けることなく
誠実なまま死の海に流れ込んでいる
君の掌にある光から
編まれた一輪の花が
当てもなく君が作り出した
新たな身体となり春に溶け込む
君の掌にある光から
編まれた一輪の花が
当てもなく君が作り出した
新たな身体となり春に溶け込む
君は私に愛をくれる
君が求めたものは愛だけではない
失意と嘆きの内に私は終わる
君の野生的な心に私の想いは
私の小さな心は瑞々しい恋に
雅な思いが募り
雅な花に包まれる
君の掌にある光から
編まれた一輪の花が
当てもなく君が作り出した
新たな身体となり春に溶け込む
君の掌にある光から
編まれた一輪の花が
当てもなく君が作り出した
新たな身体となり春に溶け込む
君の掌にある光から
編まれた一輪の花が
当てもなく君が作り出した
新たな身体となり春に溶け込む
原詩：ムカイダイス・ヤヒヤ
日本語訳：むかいだいすさん
編詩・作曲：historyninjin 2021/4/10
※むかいだいすさんの投稿（2021/4/2）
東トルキスタン国内に暮らす若手天才詩人の一人。ムカイダイス・ヤヒヤの詩です。
私と同じ名前です。
ۋەتەندىكى تالانتلىق شائىرلارنىڭ شېئىرلىرىدىن بىر
پارچە ياپۇنچە تەرجىمىسى بىلەن ，شېئىرنىڭ ئاپتۇرى مەن بىلەن ئىسىمداش مۇقەددەس يەھيا .
مەن-قولۇڭدىكى نۇردىن توقۇلغان گۈل شېخى
مۇقەددەس يەھيا
تەرجىمىدە مۇقەددەس نۇر
光から編まれた一輪の花(日本語訳詩)
静かな思いで霞みがちな影に独りぼっちで坐っている
昼の最後の光が空の顔から消えると
濃さ増す黒い影と共に苦しみの穴に帰る
淋しい心から燃え上がる裸の炎を私の生きざまに変えていく
冴えない姿が心から出て宴を始める
私は手に入らないものを探し続ける
探してないものを手に入れる
君は私に愛をくれる
君が求めたものは愛だけではない
失意 嘆きの内に私は終わる
君の野生的な心に私の想いが
私の小さな心に瑞々しい恋 雅な思いが募る
孤独に自身を見失う
自身の世界を構築する 慈悲深い光で君の姿を飾る
人々が来るのを待つ
詩を通して私が気に入られることを願う
生きる望み 渇いた感覚が
争うことなく 忠告も受けることなく 誠実なまま死の海に流れ込む
君の掌にある光から編まれた一輪の花が
当てもなく君が作り出した新たな身体となって春に溶け込む
جىمجىت خىياللىرىمنىڭ غۇۋا سايىسىدا يالغۇز ئولتۇرىمەن،
كۈندۈزنىڭ ئاخىرقى قالدۇق نۇرلىرى كۆك چېھرىدىن يوقالغاندا،
قويۇقلىشىۋاتقان قارا كۆلەڭگەم بىلەن ھەسرەت تۆشىكىمگە قايتىمەن،
مىسكىن قەلبىمدىن يېلىنجىغان يالىڭاچ يالقۇننى مەن ياشاپ كەلگەن ھايات ئۇسۇلىمغا ئايلاندۇرىمەن،
بىقوۋۇل ئوبرازىم يۈرىكىمدىن چىقىپ نەغمىگە چۈشىدۇ،
مەن،
ئېرىشەلمىگەن نەرسىلەرنى ئىزدەۋېرىپ، ئىزدىمىگەن نەرسىگە ئېرىشىپ قالىمەن.
ماڭا پەقەت مۇھەببەتلا بەردىڭ،
مەندىن تەلەپ قىلىدىغىنىڭ مۇھەببەتلا ئەمەس،
ئۈمىدسىزلىنىمەن، ئاھ ئۇرىمەن، تۈگىشىمەن،
ياۋايى قەلبىڭدە ۋىسالىم تەقەززاسى،
بوسۇغام تۈۋىدە بىقارار ئىنتىزارلىق،
كىچىككىنە كۆڭلۈمدە يۇمران ئىشىق، نازۇك زارىقىشلار.
تەنھا چاغلىرىمدا ئۆزۈمنى چۈشەنمەيمەن،
دۇنيايىمنى يارىتىمەن ھەم مەئىشەتلىك نۇرلاردا سىيمايىڭنى بېزەيمەن،
كىشىلەرنىڭ كېلىشىنى تىلەيمەن،
شېئىرلىرىمدىن ئۇلارنىڭ مېنى ياقتۇرۇپ قېلىشىنى ئۈمىد قىلىمەن،
ھاياتلىق ئىستىكى قاغجىرىغان تۇيغۇلىرىم،
تالاش-تارتىشسىز، پىكىر-تەكلىپسىز ھالدا ساختىلىقتىن خالىي ئۆلۈم دېڭىزىغا قۇيۇلىدۇ،
قولۇڭدىكى نۇردىن توقۇلغان بىر تال گۈل شېخى،
مەقسەتسىز، غەرەزسىز ھالدا سەن پەيدا قىلغان يېڭى ۋۇجۇدتا باھار ئەييامىغا سىڭىدۇ.
